آی سی یو چیست؟

آی سی یو چیست؟

آی سی یو یا ICU (Intensive Care Unit) بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان است که برای نگهداری و درمان بیمارانی طراحی شده که در شرایط بحرانی، ناپایدار یا تهدیدکننده حیات قرار دارند. در این بخش، بیماران به‌صورت لحظه‌ای تحت مراقبت قرار می‌گیرند و با استفاده از تجهیزات پیشرفته، داروهای تخصصی و تیم درمانی باتجربه، وضعیت حیاتی آن‌ها کنترل و درمان می‌شود.

آی سی یو معمولاً در مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بیمار:

• دچار افت ناگهانی سطح هوشیاری شده باشد

• در عملکرد قلب، ریه‌ها یا کلیه‌ها دچار اختلال شدید باشد

• بعد از جراحی سنگین نیاز به مراقبت دقیق داشته باشد

• در معرض خطر مرگ یا نارسایی چند عضو بدن باشد

در این بخش، علائم حیاتی بیمار از جمله ضربان قلب، سطح اکسیژن، فشار خون، تنفس و سطح هوشیاری به‌طور ۲۴ ساعته مانیتور می‌شود و در صورت نیاز، فوراً اقدامات درمانی انجام می‌شود.

ICU مجهز به ابزارهایی مانند:

• ونتیلاتور (تنفس مصنوعی)

• مانیتورینگ قلب و تنفس

• پمپ تزریق دارو

• دستگاه دیالیز

• سیستم پایش مداوم وضعیت بیمار

است تا بتواند در هر لحظه شرایط بیمار را کنترل و پایدار نگه دارد. آی سی یو در منزل از نظر مراقبت پزشکی، بالاترین سطح رسیدگی در سیستم درمانی به حساب می‌آید.

آی سی یو برای چه بیمارانی استفاده می‌شود؟

آی سی یو مخصوص بیمارانی است که شرایط آن‌ها به حدی جدی است که نیاز به مراقبت لحظه‌ای و تخصصی دارند. این بستری معمولاً موقت، اما بسیار حیاتی است. بیمارانی که معمولاً در ICU بستری می‌شوند:

۱. بیماران با مشکلات شدید تنفسی

مانند:

• نارسایی تنفسی

• کرونا یا عفونت‌های شدید ریه

• COPD پیشرفته

• آسم حاد
  این بیماران اغلب نیاز به ونتیلاتور دارند.

۲. بیماران دچار حمله قلبی و نارسایی قلب

شامل:

• سکته قلبی شدید

• آریتمی‌های خطرناک

• نارسایی قلبی حاد

۳. بیماران دچار آسیب‌های مغزی یا عصبی

مثل:

• سکته مغزی

• تشنج کنترل‌نشده

• آسیب شدید به سر

• کاهش سطح هوشیاری

۴. بیماران بعد از جراحی‌های سنگین

مثلاً:

• جراحی قلب باز

• جراحی مغز

• جراحی‌های تروما

• جراحی‌هایی با ریسک خونریزی یا شوک

۵. بیماران دچار سپسیس (عفونت شدید خون)

سپسیس یکی از مرگبارترین شرایط پزشکی است و نیاز به مراقبت فوری و داروهای تخصصی دارد.

۶. بیماران با نارسایی چند عضو بدن

مانند:

• نارسایی کلیوی

• نارسایی کبدی

• اختلال عملکرد چند ارگان

۷. بیماران دارای وضعیت ناپایدار یا شوک

مثلاً:

• شوک عفونی

• شوک ناشی از خونریزی داخلی

• شوک آلرژیک شدید

چرا بیمار را به آی سی یو می‌برند؟

بیمار زمانی به آی سی یو منتقل می‌شود که وضعیت او به‌قدری بحرانی، ناپایدار یا خطرناک باشد که مراقبت در بخش‌های عادی بیمارستان کافی نباشد. در ICU شرایط لحظه‌ای کنترل می‌شود، نه ساعتی. این انتقال معمولاً برای یکی از این دلایل انجام می‌شود:

۱. تهدید فوری جان بیمار

بیمار در وضعیت مرگ ناگهانی یا نارسایی ارگان‌های حیاتی قرار دارد و نیاز به مراقبت مداوم دارد.

۲. ناپایداری علائم حیاتی

وقتی یکی از موارد زیر بی‌ثبات می‌شود:

• ضربان قلب

• فشار خون

• سطح اکسیژن

• تنفس

• سطح هوشیاری

۳. نیاز به تجهیزات پیشرفته

مثلاً:

• دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور)

• پایش 24 ساعته قلب و تنفس

• داروهای وریدی تخصصی

• دیالیز اورژانسی

۴. بعد از جراحی‌های پیچیده

بیمارانی که جراحی سنگین انجام داده‌اند (مثلاً قلب، مغز، شکم) برای جلوگیری از شوک یا خونریزی داخلی به ICU منتقل می‌شوند.

۵. کنترل شوک یا خونریزی

در موارد:

• خونریزی داخلی

• شوک عفونی

• شوک ناشی از ضربه یا تروما

۶. خطر اختلال ناگهانی عملکرد بدن

مثلاً:

• نارسایی کلیه

• مشکلات حاد تنفسی

• نارسایی کبد

• حملات قلبی یا مغزی

۷. حفظ جان تا پایدار شدن وضعیت

در ICU بیمار:

• پایدار می‌شود

• درمان اصلی شروع یا ادامه می‌یابد

• سپس به بخش دیگر منتقل می‌شود

پس به‌طور خلاصه: بیمار را زمانی به آی سی یو می‌برند که به مراقبت فوری، تخصصی و 24 ساعته نیاز داشته باشد و هر لحظه جان او در خطر باشد.

ویژگی‌های ICU

بخش ICU یا مراقبت‌های ویژه، پیشرفته‌ترین سطح مراقبت بیمارستانی را ارائه می‌دهد و برای بیمارانی طراحی شده است که در وضعیت بحرانی یا ناپایدار قرار دارند و نیاز به مراقبت دقیق، لحظه‌ای و تخصصی دارند. ویژگی‌های اصلی این بخش عبارتند از:

تجهیزات پزشکی پیشرفته:

آی سی یو مجهز به دستگاه‌های حیاتی و نظارتی است که برای پایش و درمان بیماران ضروری هستند. از جمله این تجهیزات می‌توان به دستگاه ونتیلاتور (تنفس مصنوعی)، مانیتور ضربان قلب و تنفس، پمپ سرم و دارو، دستگاه شوک قلبی، سیستم پایش سطح اکسیژن، دیالیز اورژانسی و تجهیزات کنترل فشار خون اشاره کرد.

مراقبت ۲۴ ساعته و لحظه‌ای:

در ICU علائم حیاتی بیمار به‌صورت مداوم و بدون وقفه ثبت می‌شود. این نظارت لحظه‌ای ضروری است، زیرا وضعیت بیماران بستری در این بخش می‌تواند در عرض چند ثانیه تغییر کند و نیاز به اقدام فوری داشته باشد.

تیم درمانی چندتخصصی:

در آی سی یو، درمان و مراقبت بیمار توسط یک تیم پزشکی حرفه‌ای و هماهنگ انجام می‌شود که شامل پزشکان فوق‌تخصص مراقبت‌های ویژه، متخصصان قلب، ریه، عفونی، بیهوشی، جراحان و پرستاران آموزش‌دیده ICU است. این تیم به‌صورت مشترک درباره روند درمان و مراقبت تصمیم‌گیری می‌کند.

تعداد محدود بیمار در هر بخش:

در ICU تعداد بیماران به‌طور محدود پذیرش می‌شود تا بتوان مراقبت دقیق و فردمحور ارائه داد. معمولاً هر پرستار در این بخش تنها مسئول مراقبت یک یا دو بیمار است، در حالی که در بخش‌های عادی این نسبت بسیار بالاتر است.

امکان مداخله فوری پزشکی:

بیماران ICU در شرایطی هستند که ممکن است در هر لحظه به اقدامات اورژانسی مانند احیای قلبی ریوی (CPR)، لوله‌گذاری تنفسی، شوک الکتریکی قلب یا تزریق داروهای خاص نیاز پیدا کنند. به همین دلیل، آی سی یو به تجهیزات و تیمی مجهز است که در لحظه می‌توانند برای حفظ جان بیمار اقدام کنند.

مراقبت‌های تخصصی و ساختارمند:

در ICU پروتکل‌های درمانی بر اساس آخرین استانداردهای پزشکی اجرا می‌شود. روند مراقبت کاملاً ساختارمند است و شامل ارزیابی مداوم، تنظیم دقیق داروها، مدیریت دقیق مایعات، پیشگیری از عفونت و کنترل وضعیت حیاتی بیمار است.

تجهیزات آی سی یو چگونه عمل می‌کنند؟

تجهیزات ICU برای حفظ حیات بیمار، پایش مداوم شرایط حیاتی و اجرای درمان‌های ضروری طراحی شده‌اند. این ابزارها با دقت بالا عمل می‌کنند و به تیم پزشکی اجازه می‌دهند حتی در شرایط بحرانی، وضعیت بیمار را کنترل و درمان کنند.

دستگاه ونتیلاتور یا تنفس مصنوعی با وارد کردن هوای تنظیم‌شده به داخل ریه‌ها، نقش حیاتی در ادامه عملکرد تنفسی بیمارانی دارد که دچار نارسایی تنفس شده‌اند. این دستگاه به‌طور هوشمند حجم هوا، میزان اکسیژن و تعداد تنفس در دقیقه را کنترل می‌کند.

مانیتور علائم حیاتی از طریق حسگرهای دقیق، به‌صورت لحظه‌ای ضربان قلب، سطح اکسیژن خون، فشار خون، تنفس و گاهی امواج مغزی را ثبت می‌کند. هرگونه تغییر خطرناک بلافاصله با هشدار به پرستار و پزشک اطلاع داده می‌شود.

پمپ تزریق یا پرفیوژن پمپ داروها و مایعات را با دوز دقیق و زمان‌بندی مشخص وارد بدن بیمار می‌کند. این موضوع باعث جلوگیری از خطای دستی در مقدار دارو و تضمین اثرگذاری درمان می‌شود.

دستگاه دیالیز ICU برای بیماران دچار نارسایی کلیه، وظیفه تصفیه خون، خروج سموم و تنظیم الکترولیت‌ها را بر عهده دارد.

تمام این تجهیزات به سیستم‌های کنترل مرکزی متصل‌اند و پرستار در منزل یا پزشک در منزل می‌تواند تنظیمات آن‌ها را لحظه‌به‌لحظه بر اساس شرایط بیمار تغییر دهد. عملکرد هماهنگ و دقیق این دستگاه‌ها است که باعث می‌شود بیماران با شرایط بسیار بحرانی، شانس بیشتری برای بقا و بهبود داشته باشند.

مدت زمان بستری در آی سی یو چقدر است؟

مدت بستری بیمار در ICU به شرایط جسمانی، نوع بیماری و میزان پاسخ به درمان بستگی دارد و برای همه یکسان نیست. این مدت ممکن است از چند ساعت تا چند روز یا حتی چند هفته طول بکشد. در مواردی که بیمار به‌ دنبال جراحی بزرگ یا بررسی فوری وضعیت حیاتی به ICU منتقل می‌شود، ممکن است تنها ۲۴ تا ۷۲ ساعت در این بخش بماند و سپس به بخش عادی منتقل شود.

اما بیماران مبتلا به مشکلات شدید مانند سکته مغزی، نارسایی تنفسی، ایست قلبی، آسیب‌های شدید جسمی، عفونت‌های گسترده یا سپسیس ممکن است به مدت طولانی‌تری در آی سی یو بستری شوند. در این موارد گاهی به ۱۰ روز، ۲۱ روز یا حتی بیشتر نیز می‌رسد.

عوامل تعیین‌کننده مدت بستری شامل موارد زیر هستند:

• شدت بیماری و وضعیت اولیه بیمار هنگام پذیرش

• سن و شرایط عمومی بدن

• وجود بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت یا نارسایی قلب

• نیاز به دستگاه تنفسی یا سایر تجهیزات حمایتی

• سرعت پاسخ بدن به درمان دارویی یا مراقبت‌های پزشکی

در نهایت، زمانی که وضعیت بیمار به سطح قابل‌قبولی از ثبات برسد و دیگر نیاز به مراقبت لحظه‌ای نداشته باشد، او از ICU به بخش عادی منتقل می‌شود. هدف ICU این است که بیمار را تا رسیدن به شرایط پایدار، زنده و تحت کنترل نگه دارد تا روند درمان در مراحل بعدی ادامه یابد.

آیا آی سی یو همان کما است؟

آی سی یو یک بخش مراقبتی در بیمارستان است، اما کما یک وضعیت پزشکی. این دو هیچ‌کدام جایگزین هم نیستند و معنا و کاربرد متفاوتی دارند. آی سی یو یا بخش مراقبت ویژه، فضایی است برای نگهداری بیمارانی که شرایط بحرانی دارند و باید لحظه به لحظه تحت کنترل باشند. بسیاری از بیماران بستری در ICU کاملاً هوشیارند و حتی با پزشک و خانواده صحبت می‌کنند.

در مقابل، کما یک حالت کاهش شدید هوشیاری است که در آن بیمار واکنش ارادی ندارد، به محرک‌ها پاسخ نمی‌دهد و معمولاً نیاز به مراقبت ویژه دارد. بیمار کما ممکن است در آی سی یو بستری شود، اما هر بیمار ICU در کما نیست.

به بیان ساده:

• ICU = مکان برای مراقبت ویژه

• کما = وضعیت کاهش هوشیاری بیمار

پس قرار گرفتن در ICU به معنای بیهوشی یا کما نیست. بسیاری از بیماران پس از چند روز مراقبت، هوشیار و پایدار به بخش عادی منتقل می‌شوند.

هوشیاری بیمار در آی سی یو چگونه است؟

هوشیاری بیماران در ICU می‌تواند بسیار متفاوت باشد و بستگی به علت بستری، داروهای دریافتی، سطح آسیب و وضعیت مغزی دارد. بعضی بیماران هوشیارند، حرف می‌زنند، دستور می‌گیرند و از شرایط خود آگاهند. این افراد فقط برای کنترل بهتر علائم حیاتی، تنفس یا تنظیم داروها در ICU هستند. برخی بیماران دچار خواب‌آلودگی، گیجی یا کاهش سطح هوشیاری می‌شوند. این حالت ممکن است بر اثر کمبود اکسیژن، عفونت، داروهای آرام‌بخش یا وضعیت پس از جراحی بروز کند و معمولاً موقتی است.

در موارد شدیدتر، بیمار ممکن است در حالت کما یا بیهوشی دارویی باشد. در این شرایط دستگاه تنفس و مراقبت لحظه‌ای از او پشتیبانی می‌کند تا از آسیب جدی به اندام‌ها جلوگیری شود.

نکته مهم: هوشیاری در ICU ثابت نیست؛ ممکن است بهتر، بدتر یا با دارو تنظیم شود. تیم مراقبت دائماً سطح هوشیاری را ارزیابی می‌کند و آن را در پرونده بیمار ثبت می‌کند.

احتمال مرگ در آی سی یو چقدر است؟

احتمال مرگ در ICU به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد و نمی‌توان عدد واحدی برای همه بیماران در نظر گرفت. چون بیمارانی وارد ICU می‌شوند که از ابتدا در شرایط بسیار خطرناک یا بحرانی قرار دارند. عوامل مؤثر بر درصد مرگ‌ومیر در ICU شامل موارد زیر است:

• شدت بیماری یا حادثه (سکته، تصادف، نارسایی چند اندام و…)

• سن بیمار

• بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، سرطان، نارسایی قلب یا کلیه

• مدت زمان کمبود اکسیژن یا تأخیر در درمان

• واکنش بدن به مراقبت‌های حیاتی

به‌طور کلی، آمار نشان می‌دهد بیشترین خطر مرگ مربوط به موارد زیر است:

• سپسیس (عفونت شدید)

• ایست قلبی

• نارسایی تنفسی پیشرفته

• اختلال چند عضوی

اما نکته مهم این است که ICU دقیقاً با هدف کاهش خطر مرگ ایجاد شده است. بسیاری از بیمارانی که در وضعیت بسیار بحرانی وارد می‌شوند، با مراقبت‌های ویژه از مرگ نجات پیدا می‌کنند و پس از چند روز بهبود می‌یابند.

آیا بستری در آی سی یو خطرناک است؟

بستری شدن در ICU به‌خودیِ خود خطرناک نیست، بلکه نشانه این است که وضعیت بیمار نیاز به مراقبت تخصصی و فوری دارد. در واقع آی سی یو امن‌ترین محل برای بیمارانی است که در آستانه خطر جدی قرار دارند. خطر واقعی مربوط به نوع بیماری، شدت آسیب یا شرایط حیاتی بیمار است، نه ICU. حضور بیمار در ICU شانس زنده ماندن و بهبود را افزایش می‌دهد.

با این حال، موارد زیر ممکن است در طول بستری رخ دهد:

• عفونت‌های بیمارستانی

• ضعف عضلانی بر اثر بی‌تحرکی

• عوارض داروهای آرام‌بخش

• اختلالات خواب یا گیجی ذهنی

اما برای پیشگیری از این عوارض:

• بیمار تحت مراقبت لحظه‌ای است

• پزشکان مرتب داروها و علائم حیاتی را تنظیم می‌کنند

• پرستاران آموزش‌دیده تغییر وضعیت بدن و بهداشت بیمار را انجام می‌دهند

بنابراین ICU محیطی کنترل‌شده، تخصصی و ایمن است که هدف آن کمک به عبور بیمار از خطر، تثبیت وضعیت و فراهم کردن شانس بهبودی است.

ملاقات در آی سی یو؛ قوانین و شرایط

ملاقات در آی سی یو نسبت به بخش‌های عادی بیمارستان با محدودیت‌ بیشتری انجام می‌شود، زیرا بیماران بستری در این بخش در شرایط بحرانی قرار دارند و کوچک‌ترین اختلال می‌تواند روند درمان و ثبات وضعیت حیاتی آنها را به خطر بیندازد. به همین دلیل، قوانین ملاقات در ICU معمولاً به‌صورت دقیق و کنترل‌شده اجرا می‌شود.

مهم‌ترین شرایط ملاقات در آی سی یو عبارتند از:

• ملاقات فقط در ساعات مشخص و محدود انجام می‌شود

• تعداد نفرات ملاقات‌کننده معمولاً به ۱ یا ۲ نفر محدود است

• افراد باید قبل از ورود دست‌ها را ضدعفونی کنند و ماسک بزنند

• ورود کودکان به این بخش معمولاً ممنوع است

• زمان ملاقات معمولاً کوتاه است تا بیمار خسته نشود

• گاهی ملاقات از پشت شیشه یا با تلفن داخل بخش انجام می‌شود

در موارد خاص، مانند وضعیت بسیار ناپایدار بیمار یا شرایط همه‌گیری بیماری‌های عفونی، امکان دارد ملاقات به‌طور کامل ممنوع شود.

هدف این محدودیت‌ها، محافظت از بیمار در برابر عفونت‌ها، کاهش تحریک عصبی، حفظ آرامش و حفظ تمرکز تیم درمان است. خانواده می‌توانند برای اطلاع از وضعیت بیمار، مستقیماً با پرستار یا پزشک بخش تماس بگیرند.

تفاوت آی سی یو با سی سی یو چیست؟

آی سی یو (ICU) و سی سی یو (CCU) هر دو بخش مراقبت‌های ویژه هستند، اما با دو هدف متفاوت و برای دو گروه از بیماران طراحی شده‌اند.

ICU یا بخش مراقبت ویژه عمومی:

• برای بیماران با شرایط بحرانی در اندام‌های مختلف

• مراقبت از بیماران تنفسی، جراحی، داخلی، عفونی، بدحال یا آسیب‌دیده

• امکان استفاده از دستگاه تنفس، دیالیز، پایش دقیق مغز و قلب

CCU یا مراقبت‌های ویژه قلب:

• مخصوص بیماران با مشکلات شدید قلبی

• مانند سکته قلبی، آریتمی‌های خطرناک، نارسایی شدید قلب

• هدف آن پایش مداوم عملکرد قلب، ضربان، ریتم و اکسیژن‌رسانی است

به زبان ساده:
ICU = مراقبت از بیماران بحرانی با مشکلات مختلف
CCU = مراقبت تخصصی از بیماران با خطر قلبی شدید

هر دو بخش دارای مانیتور، تیم متخصص و تجهیزات پیشرفته هستند، اما نوع بیماری و تجهیزات کاربری آنها متفاوت است.

آی سی یو جنرال چیست و چه تفاوتی دارد؟

آی سی یو جنرال (General ICU) یکی از رایج‌ترین انواع بخش‌های مراقبت ویژه است که بیماران با شرایط بحرانی اما غیرتخصصی در آن بستری می‌شوند. در این نوع ICU، بیمارانی که نیاز به مراقبت ویژه دارند اما مشکل آنها محدود به قلب، مغز یا کودکان نیست، تحت درمان قرار می‌گیرند.

در آی سی یو جنرال، بیمارانی با شرایط زیر پذیرش می‌شوند:

• نارسایی تنفسی

• شوک عفونی (سپسیس)

• خونریزی داخلی یا شدید

• بعد از جراحی‌های سنگین

• چند آسیب پس از تصادف

• سوختگی شدید

• نارسایی چند اندامی

تفاوت ICU جنرال با ICU تخصصی:

• ICU جنرال: برای بیماران با مشکل بحرانی عمومی

• ICU قلب (CCU): مخصوص بیماران قلبی

• ICU جراحی: مخصوص بیماران پس از عمل‌های پیچیده

• ICU کودکان یا نوزادان: مخصوص بیماران کم‌سن

• ICU نورولوژی: بیماران با آسیب مغزی یا عصبی

در واقع ICU جنرال گسترده‌ترین نوع مراقبت ویژه است و بیشتر بیماران بدحال ابتدا در این بخش بستری می‌شوند.

طول درمان و مراقبت پس از خروج از آی سی یو

بیماران پس از خروج از ICU وارد مرحله جدیدی از درمان می‌شوند، زیرا اگرچه از شرایط بحرانی عبور کرده‌اند، اما هنوز به مراقبت دقیق و پیگیری درمان نیاز دارند. این دوره که به آن Post-ICU Care گفته می‌شود، نقش مهمی در جلوگیری از عوارض دیررس و بازگشت بیمار به وضعیت عادی دارد.

طول دوره بهبودی بستگی دارد به:

• مدت زمان بستری در ICU

• نوع بیماری یا علت بستری

• سن بیمار

• وجود بیماری‌های زمینه‌ای

• توان حرکتی و تنفسی بیمار

مهم‌ترین مراقبت‌های پس از ترخیص از ICU عبارتند از:

• پایش علائم حیاتی و تنفس

• کنترل وضعیت قلب و اکسیژن‌رسانی

• مصرف دقیق داروها

• جلوگیری از عفونت

• فیزیوتراپی تنفسی و عضلانی

• پیگیری آزمایش‌ها و مشاوره‌ پزشکی

• مراقبت تغذیه‌ای و تقویت بدن

• توانبخشی ذهنی و رفع اختلالات خواب یا گیجی

برخی بیماران ممکن است نیاز داشته باشند پس از ICU در CCU، بخش عادی یا حتی در منزل تحت مراقبت تخصصی ادامه درمان دهند.

خدمات آی سی یو در منزل سهاطب

مراکز پیشرفته خدمات در منزل مانند سهاطب، امکان ارائه مراقبت‌های ICU در منزل و CCU در منزل فراهم کرده‌اند؛ این کار هم برای بیمارانی که از ICU مرخص شده‌اند مفید است، و هم برای بیمارانی که امکان بستری در بیمارستان ندارند یا شرایط آن را ندارند.

سهاطب می‌تواند بیمار را در منزل تحت مراقبت ویژه قرار دهد با خدماتی مانند:

• مانیتورینگ علائم حیاتی

• اکسیژن‌تراپی و دستگاه ونتیلاتور

• مانیتور قلب و تنفس ۲۴ ساعته

• پرستار ICU در منزل

• تزریق دارو در منزل و سرم تراپی در منزل

• کنترل عفونت و زخم بستر

• سونداژ، لوله‌گذاری، ساکشن و تغذیه

• فیزیوتراپی تنفسی و حرکتی

• ویزیت پزشک متخصص بیهوشی و مراقبت ویژه

• امکان اعزام فوری پزشک و آمبولانس در مواقع ضروری

این خدمات مناسب بیمارانی است که:

• تازه از ICU ترخیص شده‌اند

• نیاز به مراقبت ویژه طولانی‌مدت دارند

• شرایط بستری مجدد در بیمارستان را ندارند

• سالمند، ناتوان حرکت یا درگیر بیماری پیشرفته هستند

سهاطب علاوه بر فراهم کردن تمام تجهیزات ای سی یو و سی سی یو، امکان ویزیت متخصص بیهوشی در منزل را برای شما در سراسر کشور فراهم نموده است کافی است با ما در تماس باشید.