تعبیه تراکستومی درمنزل
تعبیه تراکستومی درمنزل
باز کردن دهانه ی یکی از ارگان های داخلی بدن به روی پوست ، توسط جراح ” استومی” نامیده می شود.و تراکستومی در واقع استومی تنفسی است.
لوله ی تراکستومی ( Tracheostomy tube )
لوله ی پلاستیکی و یا فلزی که از طریق برش کوچکی بر روی گردن ، در گودی بین دو ترقوه ، مستقیما داخل نای گذاشته می شود.این عمل برای بیماری صورت می گیرد که بیش از ۱۰ روز مشکل تنفسی اش ادامه داشته باشد و از طریق دستگاه تنفسی ( ونتیلیتور ) تنفس کند.
تراکستومی
مداخله درمانی
تراکستومی و لوله نصب شده به‌همراه کاتتر مونت برای ونتیلاتور
نای‌بری کامل:
۱ – تارهای آوایی
۲ – غضروف تیروئیدی
۳ – غضروف انگشتری
۴ – غضروف نایی
۵ – روپوشهٔ حبابی
لولهٔ نای‌بری.
نای‌بُری ( Tracheotomy) که نای‌شِکافی ( tracheostomy) هم نامیده می‌شود در پزشکی به یک عمل جراحی گفته می‌شود که طی آن نای در قسمت زیر گلو٬ برش داده می‌شود.
تراکستومی بطور عمده برای ایجاد راه تنفسی بغیر از مجرای عادی آن(بینی و دهان) ایجاد می‌شود. گاه به منظور جستجو و درآوردن جسمی خارجی٬ نمونه‌برداری بافتی یا برداشتن یک ضایعهٔ موضعی از دیگر دلایل نای‌بری می‌تواند باشد
این برش می‌تواند در حالت فوریت پزشکی مانند ترومای غضروف حنجره به‌عنوان یک راه ورود هوا و تنفس مورد استفاده قرار گرفته و یا در بیماران نیازمند به اینتوباسیون یا لوله‌گذاری تراشه با مدت زمان بیش از یک هفته یا بیماران کما برای نصب لوله تنفسی٬ محل نصب لوله و تیوب تراکستومی خواهد بود. پزشکان، دام‌پزشکان، کارکنان بخش فوریت‌های پزشکی و جراحان از کارشناسانی هستند که توانایی نای‌بری را دارند.
عوارض
از عمده ترین عوارض ناشی از تراکستومی می‌توان به پنوموتوراکس٬ فیستول نای به مری٬ خونریزی ناشی از برش اشتباه رگ‌های گلو و گردن اشاره نمود.